Nog twee weken en dan is het zo ver. Dan gaan we het doen. Het begint nu écht puntjes op de i te worden. Op het werk zijn we al de laatste dagen voor vertrek aan het blokken om alles goed achter te laten.

De laatste inentingen worden gepland. De vouchers komen binnen alsmede de definitieve route. Afspraken voor vervoer worden gemaakt. En de planning voor wat we nog wel en niet gaan doen voor vertrek.

Maar het belangrijkste is de check of we alles hebben. Inmiddels twee keer bij de Outdoor winkel geweest. Daar moet je overigens bijna voor doorgeleerd hebben, want je weet niet wat je ziet.  Niet een kwestie van even een afritsbroek en een jasje kopen, maar rekening houden met één, twee of drie keer kunnen afritsen, jas met coating, zonder coating, met capuchon, zonder capuchon, met enkele rits of dubbele rits, met gaatjes, zonder gaatjes.... Het is een regelrechte managerstraining, want in een hele korte tijd moet je een hoop beslissingen nemen. Ik heb ooit bij een assessment center een "Postbak in" oefening gedaan, dat leek hier wel op. Enfin... Naast broeken en een jas moesten er ook matjes, slaapzakken, schoenen, hoofdlampjes en andere shit komen. Keuzes, keuzes, keuzes. En niet geheel onbelangrijk......een rugzak. En da's andere koek!

Overigens nooit geweten dat er dames en herenrugzakken bestonden. En als goede dame was mijn keus snel gemaakt. Wat? Hoe dan? Nou heel simpel, die rode natuurlijk! Toch maar even passen natuurlijk. Hmmmm, zat niet helemaal lekker, er drukte iets in mijn rug. De winkeljongen druk bezig met verstellen, nog een keer proberen, nee nog steeds niet. Dan toch maar een andere proberen. Die zit gelijk goed. Ietsjes duurder, maar dat geeft niet. Toch probeert de winkeljongen me om de een of andere reden per sé die andere te laten kopen. Nog een keer verstellen, en nog een keer en nóg een keer! Maar nee, ik wil die andere. Het is net als schoenen, ze zitten of ze zitten niet. Gelukkig is die andere ook, zij het iets minder fel, rood! :-)

Maar goed. Toch voor de prijs van een weekje Dahab aan spullen mee de winkel uit. En nóg het gevoel dat we niet alles hebben. Morgen dus maar even inventariseren, dan hebben we nog een weekje de tijd om de ontbrekende spulletjes bij elkaar te scharrelen.

Nog 14 dagen. Nog 9 werkdagen. Nog 2 weekenden. Het aftellen is begonnen....